peter bakker
Over peter
In 1996 ben ik begonnen met karate bij de Yogaschool. Toen hadden we nog een ‘combinatieles’ van yoga en karate. Later heb ik bij de Yogaschool verschillende yoga-opleidingen gevolgd en ben – onder de vlag van de Yogaschool – ook karate blijven beoefenen. Qua stijl zijn we van Goju Ryu via traditioneel (Okinawa) karate naar Shotokan overgegaan.
opvatting over karate
Het meditatieve aspect binnen de karate heeft me altijd aangesproken. De geest tot rust brengen in de Mokuso aan het begin en einde van de les. Maar ook de geest leeg (‘Kara’) maken door helemaal op te gaan in de kihon of de kata. Karate is voor mij een vorm van toegepaste Zen: éénzijn met de handeling. Een ‘zijnstoestand’ die je niet kunt afdwingen door hard werken of rationeel willen. Het overkomt je als je je overgeeft aan de vorm, deel wordt van de beweging. Het mooie aan karate is dat je nooit uitgeleerd of uitgeoefend raakt. Ik kan mijn technieken steeds verder verbeteren en perfectioneren. Ik kan me verdiepen in kata en in de bunkai. In de bunkai blijken de technieken uit de kata verrassend effectief. Ik verwacht ook niet ooit ‘klaar’ te zijn met karate. Er valt genoeg te leren om een heel leven mee te vullen, en dan nog ben je niet klaar. Ik hoop dan ook tot op hoge leeftijd te kunnen blijven doorgaan op de weg van karate
